Hoe zuidelijk kun je gaan?

We hebben inmiddels Portland manor achter ons gelaten, uitgezwaaid door een groep apen. Op de prachtige tuinroute bezoeken we Wilderness national park waar we flamingo's zouden kunnen zien. Een leuke inspannende wandeling leidt ons naar een waterval maar geen flamingo gezien, maar niet getreurd er is genoeg ander moois. We stoppen in George voor een lunch en omdat het een mooie stad zou zijn, op ons heeft het echter geen onuitwisbare indruk gemaakt. Dan nog een koffieshop in Mosselbaai en dan verder via een prachtige route naar Swellendam. Ons onderkomen ligt precies tegenover de Old Mill, waar we 's avonds heerlijk hebben gegeten. Rudi en Mada jullie moeten de hartelijke groeten hebben van Nikki, kleine wereld toch. We hebben prachtige kamers in Bloomestate, waar letterlijk alles design is tot en met het ontbijt ;-) en waar we verwend worden door een Nederlands echtpaar.
Nu we toch zo zuidelijk zitten, hebben we vandaag maar gelijk het allerzuidelijkste puntje van Afrika, cape Agulhas, opgezocht. Hier ontmoeten de Indische en Atlantische oceaan elkaar met bruut geweld, heel mooi maar vooral indrukwekkend. Aan de Atlantische kant water van zo'n 12 gr. en aan de andere kant van meer dan 20 gr., heel bijzonder. We besluiten te lunchen in Arniston, een leuk badplaatsje met prachtige spierwitte stranden. Ondanks alle toeristen ontdekken we maar een restaurant, tjokvol. Uiteindelijk dus maar in een klein Afrikaans restaurantje gegeten in Kassiebaai, zonder meer een aparte ervaring, met het toilet in de eigen badkamer ;-)!
De route terug is meer dan indrukwekkend, groot, groter, groots, wat een vergezichten. Het is opnieuw genieten geblazen,
veel groeten van Henk, Marian, Geert en Everdien en een vette knuffel voor Julia.