Bali, eiland van goden en demonen

Selemat Siang,

Inmiddels genieten we al weer een paar dagen op Bali, met recht het eiland van de demonen en de goden. Overal waar je kijkt zijn tempels, altaartjes of wordt er wel iets geofferd. Tijdens een strandwandeling kwamen we midden in een ceremonie terecht. Het bleek dat dat gedaan werd 40 dagen na het cremeren van een kind. Heel apart om dat mee te maken, behalve bloemen, rijst en vruchten werden ook een kip en eend aan de god van de zee geofferd. Als het meezit zetten we er een fotootje van op het net.
We staan hier vroeg op en gaan meteen maar een lange wandeling langs het strand maken. De ochtenden zijn nog steeds het mooist, behalve dat de temeperatuur dan goed te houden is, is de lucht ook mooi helder. In de middag komen er toch nog vaak wat buien langs, wat eigenlijk ook wel lekker is.
Gistermiddag zijn we naar Mengwi geweest een prachtig tempelcomplex dat hoog in de heuvels ligt. Daarvoor zijn we nog op bezoek geweest in een weeshuis, waar de kinderen prachtige Balinese dansen opgevoerd hebben. Het weeshuis wordt gesteund door onze reisorganisatie, vandaar.
Laat in de middag zijn we vertrokken naar Pura Tanah Lot, een waar fenomeen. Op een vreemde rots in zee ligt een tempel, met daaronder bronnen met heilig water. De tempel wordt bezocht door veel pelgrims, dus opnieuw kom je ogen te kort. Het was de bedoeling om daar een zonsondergang mee te maken omdat dat met het uitzicht op de tempel spectaculair is. Maar helaas verschenen er veel wolken en de zon was niet bereid om ergens anders aan de horizon onder te gaan. Desalnietemin was het toch prachtig om te zien.
Er gebeurt veel, ons laatste verslag ging over de Bromo waar ik al schreef over de gevaarlijke wegen met de aardverschuivingen. De nacht na ons bezoek heeft het enorm geregend en daarna hoorden we dat de wegen naar de Bromo afgesloten waren vanwege nieuwe verschuivingen en blokkades. Hebben we even geluk gehad dat we nog van dat spectakel hebben kunnen genieten!
Van Bromo zijn we via een prachtige route doorgegaan naar Kalibaru, een dorp in de heuvels aan de oostkant van Java. Ons hotel lag prachtig en we hebben daar even heerljk kunnen genieten. Daar hebben we o.a. een school en weeshuis bezocht die ook door deze organisatie worden gesteund, iets wat altijd leuk blijft. Daarna zijn we op bezoek gegaan bij een plantage waar we opnieuw verwend zijn met de heerlijkse hapjes en fruit en met muziek en dans (van de weeskinderen) en waar we de koffieteelt en heel wat ander schoons bewonderd hebben. De middag heb ik luierend bij het zwembad doorgebracht, terwijl Henk zich gewaagd heeft aan een rit in de lokale trein. Ook wel de economische trein genoemd, vanwege het aantal mensen dat meereist en het eeuwige tekort aan stoelen en banken. Hij had wel een douche nodig bij thuiskomst!!!!!!!
De volgende ochtend vroeg op pad gegaan voor de overtocht naar Bali. Alhoewel het maar een klein stuk is, duurt de tocht behoorlijk lang door de onderstroom. Inmiddels begrijpen we ook de vele ongelukken met veerponten. Je trapt bijna door de bodem!!!!
En nu dus Bali. Ook hier weer genieten. Vanmiddag hebben we een auto met chauffeur gehuurd om nog wat andere plekjes te ontdekken. Dat soort zaken kun je je hier goed permiteren want de kosten zijn bijna te verwaarlozen. Alhoewel we Bali, in ieder gevoel Kuta, behoorlijk druk vinden met toeristen (want die hadden we nog bijna niet gezien) vertellen medereizigers die hier eerder waren dat het nog maar een fractie is van wat het ooit was. Na de bomaanslag komen er nagenoeg geen mensen meer. Veel hotels staan leeg, een triest gezicht en vreseljk voor de bevolking.
Dan komt geleidelijk aan toch het einde in zicht van deze geweldige trip. Morgen ochtend gaan we tegen 12.00 uur naar het vliegveld waar we Theo, Harry en Lineke op zullen pikken. Zij komen op 12.05 uur uur aan en we vliegen door naar Lombok om 14.30 uur, dus dat wordt rennen. Maar volgens de agent hier, gaat dat prima, pelan, pelan!!!

De volgende berichten zullen dus van Lombok komen het tweede deel van het avontuur, wat gaat het toch snel.
Voor nu in ieder geval heel, heel veel groeten
Henk en Marian
PS. We hebben nog altijd geen heimwee!!!!!!! Enne opnieuw bedankt voor julie leuke berichtjes.