Metropool van extremen

Selamat,

Inmiddels zijn we al weer een paar dagen op Java. We hebben nog een prachtige dag op Sumatra doorgebracht, een heerlijke fietstocht over het eiland, althans een stuk daarvan want het is wel erg groot. Veel gezien en gelachen onderweg, heerlijk gepicknicked en met veel mensen gesproken (met handen en voeten, soms in het Engels). De fietsen waren goed maar van een Aziatische maat, met als resultaat, redelijke zadelpijn!
De volgende ochtend zijn we heel vroeg vertrokken per boot en daarna de lange tocht terug naar Medan. Over de service staan we steeds weer verbaasd, terwijl wij even gingen lunchen had de chauffeur alle baggage al ingecheckt zodat wij 20 minuten van te voren pas aanwezig hoefden te zijn. Sinds Schiphol hebben we nog nooit ons koffer gedragen.
Na een prima vlucht zijn we op Djakarta geland en op weg gegaan naar Bogor (vroeger Buitenzorg). Met verbijstering hebben we naar die gigantische stad gekeken, waar de luxe gebouwen je toe glimmen. Zo’n 15 miljoen mensen wonen er. Bogor is een stuk rustiger, maar nog steeds met een bevolking van 1,5 miljoen. Veel oude Nederlandse gebouwen vind je hier nog terug, opnieuw ligt de stad wat hoger, dus de temperatuur is redelijk maar daardoor regent het hier meer. Gisteren kwamen we terug van een bezoek aan de beroemde botanische tuin toen we overvallen werden door zo’n beruchte bui. Alle medewerkers uit het hotel stonden ons met paraplu’s op te wachten!!! Daarna hebben we met verbijstering naar het regengordijn gekeken.
Vanmorgen zijn we naar Djakarta gegaan. Onderweg hebben we aardig wat nieuwe beroepen geleerd. Zo heb je hier de oversteekjongen, die voor wat wisselgeld de auto’s of jou helpt oversteken, hij houdt met een rode vlag en een fluitje het verkeer tegen (als je geluk hebt) dan nog de treinrails-vrijhouder. Precies op het juiste moment houdt hij het verkeer tegen zodat je niet op de rails komt vast te zitten, want elke centimeter en elke minuut wordt benut, dus spoorbomen hebben geen nut. Dat kun je je wel voorstellen met al die mensen. Na een dramatisch lange rit (vanwege de files) waar het verkeer van de drie banen – na de tolhokjes met 14 auto’s naast elkaar gaat rijden en die dan uiteraard ook weer terug moeten naar 3!!!!!
Daar hebben kennis gemaakt met de liftjongens. In het centrum mag je nl. tussen 7 uur en 1- uur in de ochtend alleen maar met 3 personen het centrum in, dus kun je lifters huren voor een luttel bedrag om verder te mogen rijden!!!!!
In Djakarta veel van de oude Batavia plekjes bezocht maar uiteraard ook de nieuwe monumenten. We hebben de oude haven Sunda Kelapa doorgelopen, waar de schoeners uit Zuid-Sulawesi aangemeerd liggen. Ze worden allemaal nog met de hand (of eigenlijk de rug) geladen en gelost, wat uiteraard prachtige plaatjes oplevert.
De stad is weer helemaal droog, maar het water staat aan de rand van een kleine rivier, die gevoed wordt door het water hier in Bogor. Een uur regen en de eerste delen van de krottenwijken staan al blank. Gezien het feit dat de bebouwing zo toeneemt en de rijken de sluizen pas laat open willen zetten loopt de stad dus nu elke keer onder. Alleen was de regen van een paar dagen nog veel overvloediger dan gebruikelijk. Djakarta is een stad met extreem grote verschillen, heel, heel rijk en vreselijk arm. Toch blijft de stad aantrekken waardoor een constante stroom mensen van alle eilanden hierheen komt. Ze leven in krotten onder de wegen, eigenlijk overal waar het maar kan. Vlak daarnaast luxe appartementen.
Verder zijn we vanmiddag nog naar Taman Mini Indonesia geweest waar je alle speciale gebouwen, kunst enz. van alle provincies kunt bekijken. Vergelijkbaar met Madurodam maar dan op ware grootte, gigantisch dus.
Over rampen gesproken, van de aardbeving op Sumatra hebben we helemaal niets gemerkt of gehoord. De afstanden zijn dermate groot dat je er niet veel van meekrijgt.
Morgen gaan we naar een soort Safaripark waar de nog voorkomende beesten van Indonesie zijn, schijnt de moeite waard te zijn. En dan vertrekken we alweer op weg naar Bandoeng. Dus het volgende verhaal zal daar van komen. Als het lukt zitten de volgende foto’s erbij:, een Victoria-waterlelie uit de Botanische tuin, de regenbui vanuit ons veilige hotel, de schoeners in de haven en een blik op Djakarta waar de moderne skyline en de krotten zichtbaar zijn.
Veel lees plezier en van ons heel, heel veel groeten vanuit een geweldig land
Henk en Marian
PS.: bedankt voor jullie leuke reacties.