Mumbai of Bombay, het blijft een overvolle stad!

In het schemer van de vroege ochtend verlaten we het station van Mumbai. De vele verschillende In het schemer van de vroege ochtend verlaten we het station van Mumbai. De vele verschillende geurtjes prikkelen de neus. Behalve een grote hoeveelheid reizigers heeft onze trein ook een grote hoeveelheid goederen uitgespuugd. Groenten, fruit maar ook vis is met ons meegereisd vanuit Goa. Helpt me gelijk weer aan te herinneren geen vis te eten als we niet aan de kust zitten.
Buiten staat een bus te wachten om ons naar het hotel te brengen. De stad is nagenoeg nog helemaal in ruste. Net als destijds in Delhi zie ik heel wat hoopjes op het trottoir liggen. Mensen zonder onderdak liggen slechts in een deken gewikkeld overal te slapen.

In het hotel aangekomen wordt er snel een ontbijt klaar gemaakt. De kamers zijn nog niet beschikbaar, maar enkele wel zodat we wel in de gelegenheid zijn om ons even op te frissen voordat we het overvolle Mumbai induiken.
Ons hotel ligt in een "rustige en sjieke" buitenwijk van Mumbai. Mumbai of zoals het vroeger heette: Bombay (mooie baai) ligt op een schiereiland. Er zijn wat vreemde gouvernementsregels hier, er mag namelijk niet meer bebouwd worden dan een aantal woningen per vierkante kilometer. Maar ja, India zou India niet zijn als daar niet wat op gevonden was. Ze bouwen gewoon illegaal en dat wil alleen maar zeggen: zonder vergunning. Zo ontstaan hele wijken waar huizen gehuurd kunnen worden.

In de buurt vlak bij ons hotel ligt ook zo'n wijk. Het is geen sloppenwijk maar het heeft er verdacht veel van weg. We kijken onze ogen uit. Het is een lange rij van gammele gevaarten van twee verdiepingen. Elk huis bestaat uit één vertrek. Met een ijzeren trapje ga je via een gat naar de 2e. etage met ook één vertrek en dat is dan ook een woning.
Langs de spoorrails en langs de boulevard zijn bouwsels ontstaan van golfplaten, plastic zakken en alles wat nog meer op bouwmateriaal lijkt.

Langs de weg zit een vrouw, zij verkoopt gras dat je mag voederen aan haar koe. Tot onze verbijstering doen mensen dat aan de lopende band. Een heilige koe voederen, dat is blijkbaar prima voor je karma. Als dat geen uitmelken is!

Op de brug kijken we uit over de dhobi-ghats. In de ghats zijn 5.000 mannen de was aan het doen van heel Mumbai! Je weet niet wat je ziet! Er zijn inzeepmannen, sopmannen, mannen die de was slaan, ophangmannen en afhaalmannen. Grote balen wasgoed worden aangedragen, gesorteerd en alles vindt een geheimzinnige weg door de eindeloze ghats. Er zijn wasblokken voor spijkergoed, beddengoed, handdoeken, jurken en bloezen en nagenoeg nooit gaat het fout. Ik fotografeer me suf en struikel over een man die langs de trap ligt te slapen, zijn -niet al te frisse- tandenborstel komt nog net onder zijn deken uit, sorry!!!

We wandelen richting zee en passeren de racebaan. Het blijkt dat er vandaag races zijn en we besluiten ter plekke het geplande programma aan te passen en de bollywood film van vanmiddag te vervangen door de paardenraces. We zijn benieuwd hoe dat in zijn werk zal gaan.

Bij de boulevard aangekomen hebben we een prachtig uitzicht over zee, de skyline van Mumbai en het graf van de heilige Haji Ali. Het is eb en via een lange dijk lopen we naar de moskee met graf van de heilige weldoener. De blubber om ons heen is niet erg welriekend. Ik ga via de damesingang een kijkje nemen bij het graf van Ali. De kist van de weldoener wordt door zowel Moslims als Hindoes bedolven onder de prachtigste doeken en bloemenkransen. Ik kan niet nalaten stiekem te denken dat aan het eind van de dag de doeken weer worden opgevouwen en opnieuw verkocht. Later op de dag zie ik aan de andere kant van de baai talloze kleurige stukken stof in het water en de waterrand liggen, zouden soms uit het raam gekiept worden?
Er zitten aardig wat bedelaars op de dijk terug, ze ontvangen flink want na een bezoek aan het graf van een heilige moet iedereen zich van een goede kant laten zien. We laten her en der ook maar wat rupees vallen.

Van al die bizarre zaken moeten we even bijkomen en drinken een koffie in het gloednieuwe winkelcentrum, dus dat bestaat blijkbaar ook.
In de middag gaan we terug naar de racebaan. Het is overvol, de eerste wedkantoren zijn al open. We hebben geen idee hoe het werkt en gaan dus eerst maar eens op de tribune zitten. We genieten van de eerste race. Mijn keuze, paard nummer 6, Prime Time wint. Helaas hebben we niets ingezet. Dat gaan we dus veranderen. Na eerst nog eens een race bekeken te hebben denken we te weten hoe het werkt en bij de derde race slaan we onze slag. Je kunt kiezen voor de winnaar, de verliezer en voor het paard op de tweede plaats. Er zijn nog meer keuzes maar die hebben we niet kunnen achterhalen, we kiezen voor de winnaar. We krijgen van alle kanten goede raad, opnieuw is nummer 6 favoriet, die kies ik dus. Henk wil meer risico en kiest voor nummer 7. Twee gokjes dus. Na een spannende race, waar nummer 7 voorop ligt wordt die op de laatste tweehonderd meter ingehaald door nummer 2. We lopen dus niet binnen. Nummer 6 wordt vierde. We troosten ons dus maar met een grote fles Kingfisher-bier.
Voor we het weten is de middag voorbij. De bollywoodfilm laten we maar zitten, die kijken we wel in het vliegtuig.

We gaan lekker eten in de buurt van het hotel en zoeken op tijd onze kamer op. Even mijn dagboekje bijwerken en lekker lezen. Morgen is onze laatste dag in Mumbai. We hebben een gids die ons alle hoeken en gaten van de stad zal laten zien, ik ben reuze benieuwd.
Of ik dat morgen nog op het web zal kunnen zetten weet ik niet, we gaan al om half tien op pad en morgenavond hebben we ons afscheids-etentje en daarna vertrekken we richting vliegveld om op een onmogelijk tijdstip (half 4) te vertrekken naar onze koude vaderland.

Liefs, groeten en opnieuw bedankt voor jullie reacties,
Henk en Marian
Theo en Annelies, we zullen proberen op tijd te zijn voor de nieuwjaarsborrel, maar we horen hier de meest vreselijk berichten over niet kunnen landen op Schiphol. We wachten af in onze zomerkleren, brrrrrrrrrr!!!!!