Wonderlijke bergen en vissende vogels.

Bij het krieken van de dag worden we dit keer gewekt door hanengekraai. Een welkome afwisseling na al die steden, blijkbaar toch meer het plattelandstypje!
Ik kijk snel naar buiten, maar de mist houdt alle schoonheid nog verborgen. Mmmmm, jammer maar aan de andere kant dan slaap ik toch nog maar wat verder wat uiteraard ook heerlijk is.
Maar veel van de ander gasten staan op en dat maakt dat van slapen niet veel meer komt in dit houten huis met de dunne houten wanden en vloeren.

We genieten van een lekker ontbijtje, luisteren naar de verhalen van Arjan over de ratten die over de daken renden (hebben wij niet gezien of gehoord, sliepen zeker te vast na die fles wijn) kijken nog wat rond en beginnen aan de wandeltocht naar beneden. Het is nog steeds heel mistig maar wel een heerlijke temperatuur. De bussen staan klaar, we worden weer belegerd door de Miao-vrouwen die hun borduurwerkjes kwijt willen, maar wij willen alleen maar naar beneden.

Het eerste deel vande bustocht is weer spectaculair, wat een schoonheid. Het tweede deel gaat door het dal naar Guilin en dat is mooi maar niet heel bijzonder. Er staan talloze tentjes met pomelo’s langs de weg, een specialiteit hier, verder veel sinaasappels en mandarijnen. De grillige punten van het Karstgebergte zijn overal om ons heen. Om ongeveer 13.30 uur komen we aan in Yangshuo, een stadje een de rivier de Li en onze uitvalsbasis om deze streek te leren kennen.

Na een snelle lunch, die Hong in de bus al heeft besteld, gaan we op pad naar de rivier. In een oud dorpje liggen –eveneens oude boten- aangemeerd en een ervan is voor ons. We zoeken een plekje op het dek om optimaal te genieten van het uitzicht over de Li en de wonderlijke bergen.
Jammer genoeg is het erg heiig maar, wat op de foto’s misschien minder te zien is, het uitzicht is en blijft heeeeel bijzonder. Van dit soort tripjes word je altijd een beetje stil.
Het water is niet diep, heel schoon en stroomt snel. Ook onderaard is er veel water in de deze miljoenen jaren oude kalksteenlaag, het water met hulp van de zure regen heeft uiteindelijk deze bijzondere omgeving gecreëerd.

Na de tocht lopen we via wat weilanden terug naar het dorp. Overal worden waterbuffels gedrenkt na een dag hard werken. Ik zie twee eendenhouders nog net met hun “kudde” de weg oplopen naar het dorp. De eerste geluiden komen alweer terug, waaronder een mevrouw die vreselijk haar best doet bij de karaoke.

We hebben een heerlijke maaltijd aan de rand van het water. Als verrassing voor de verjaardag van Edwin heeft Hong nog voor een vuurwerk gezorgd. Dat kan hier tenslotte zomaar. Koninklijk hoor! Bijna dagelijks krijgen we wel wat mee van het vuurwerk, ofwel met een begrafenis, ofwel om boze geesten te verdrijven, vaak ook een opening van een winkel. Zelfs op de fiets vlogen de voetzoekers ons om de oren. Waren wij de boze geesten?

Na dit spektakel gaan we de boot weer op voor het volgende fenomeen: aalscholvervissen.
Op de rivier varen bootjes met enorme lampen. Onze boot gaat naast een van de vissers varen. Onder het licht van de lampen laat de visser zijn aalscholver los, die pijlsnel door het water schiet om de visjes te vangen. Er zit een soort ring om de nek zodat de grootste vissen er niet door kunnen. Zodra de aalscholver genoeg gevangen heeft wordt hij met een lange stok binnengehaald op de boot en spuugt zijn vis in een grote rieten mand. Een bijzonder gezicht, dat kan ik je verzekeren.
Als de buit binnen is kunnen we de visser en een van de aalscholvers nog even van dichtbij bewonderen. Het beest zit op de arm van de visser en kijkt nieuwsgierig rond en ook op onze armen laat hij/zij zich niet van de wijs brengen. De buit zelf leek vanuit de verte groter dan nu. Uiteindelijk aardig wat, maar het zijn wel kleine visjes. Maar blijkbaar wordt het aalscholvervissen ook niet meer op grote schaal gedaan.

Teruggekomen in de stad besluit ik naar bed te gaan, ik ben aardig moe en toe aan een lekker bad. De anderen gaan nog even de stad in. Hopelijk hebben we daar morgen nog even tijd voor, want van Yangshuo heb ik nog niet veel gezien. Maar morgen komt er weer een drukke dag, dussssss…….

Nog moe van alle belevenissen van gisteren word ik wakker. We besluiten rustig aan te doen en te ontbijten op onze kamer in plaats van in de stad.
Om 10.00 uur worden we opgehaald door de kok, die zich chef Richard noemt, om te gaan koken. Na een keuze gemaakt te hebben welke gerechten we willen gaan koken, lopen we eerst over de lokale markt om nog wat ingrediënten in te slaan. Gelukkig hoeven we niet zelf te onderhandelen. Daarna gaan we door wat achteraf straatjes richting kookschool. Oei, waar zullen we toch terecht komen?

Maar gelukkig ziet het er prima uit. Richard heeft voor ons kooktoestellen en een grote wok klaar staan onder een afdakje, maar wel heerlijk in de buitenlucht. We kunnen zelfs de handen goed wassen en alles ziet er proper uit.
Eerst maar eens leren hoe we met het grote Chinese mes om moeten gaan en hoe alles gesneden moet worden. Daar zijn we al een tijdje aardig zoet mee. Maar dan begint toch het feest van wikken en wokken. Het blijkt dat de volgorde van de ingrediënten en specerijen erg nauw luistert, dus het is oppassen geblazen. Gelukkig is Richard tevreden over mijn Julienne gesneden groenten. Voor het wokken van vis krijg ik nog even een superhandige tip mee.
Als we twee gerechten klaar hebben, besluiten we eerst maar eens lekker te gaan smikkelen, voor we aan de twee volgende gerechten beginnen. Het is gezellig. De tijd vliegt en opnieuw is het heerlijk.
Dat wordt goed oefenen thuis en uiteraard veel mensen uitnodigen!!!!!

Gelukkig hoeven we niet meer te lunchen want als we bij ons hotel terugkomen gaan we direct op pad om fietsen te huren.
We gaan nog een paar uur fietsen tussen de prachtige Karstbergen. Ik doe mijn uiterste best een goede fiets te vinden. Ik denk er een te hebben, dit keer een soort mountainbike, dus kunnen we vertrekken. Bij de eerst heuvel naar beneden blijkt dat alleen de eerst vier versnellingen werken, ik vond het ook al zo vreemd dat alles leek te werken!

Maar de omgeving compenseert alles, adembenemend mooi. Nog mooier dan het stuk dat we gisteren met de boot gedaan hebben. We fietsen langs de rivier Li, door de rijst- en groenteveldjes met op de achtergrond de meest grillig gevormde giga molshopen. Werkelijk uniek. We stoppen bij Moonhill, een karstberg met een groot gat erin en daarmee uiteraard een publiekstrekker.
Met nog twee andere die-hards besluiten we helemaal naar boven te klimmen (de rest gaat alvast richting Yangshuo). Het is een enorme klim en niet geheel okselfris en ademloos komen we boven. Maar het uitzicht is dan ook grandioos. Gelukkig gaat de afdaling een stuk soepeler.

We fietsen heerlijk relaxed terug naar Yangshuo, genietend van alle pracht.
Omdat we nog steeds aardig gevuld zijn van onze eigen kookprestaties, kiezen we voor een wat lichtere maaltijd, uiteraard wel voorzien van een biertje en Chinees wijntje (inmiddels begin ik de lekkere te kennen). Dan nog even de stad in voor de laatste inkopen en cadeautjes.
Tot slot willen we ook nog even een theeceremonie meemaken, want anders zijn we niet echt in China geweest. Het is al laat maar we komen Hong tegen en die weet nog wel een theewinkeltje vlak bij het hotel.
Tjee, wat komt er allemaal wel niet bij kijken voordat je de minikopjes thee kunt leegsloeberen. We zitten op kleine krukjes voor een enorme boomstam die prachtig is uitgewerkt, er zit zelfs een soort gootsteentje in en dat moet ook wel want er wordt wat af- en weggespoeld. Die speciale theetafels had ik in de andere theewinkeltjes ook al eens gezien, werkelijk uniek om te zien.
Bij elke andere theesoort moet alles met hete thee gespoeld worden. Een mooi Chinees meisje voert alle noodzakelijke handelingen op een sierlijke en elegante manier uit. We proeven en sloeberen van allerlei soorten en uiteraard kopen we ook wat. Maar dan is het toch welletjes, we gaan richting hotel.
Morgen wordt het een lange reisdag richting de havenplaats waar we op de boot naar Hong Kong gaan, maar dan kunnen we ook gerust af en toe de ogen toe doen. Dus nog even het dagboek bijwerken, op internet en dan lekker slapen na alweer een geweldige dag.

Veel groeten en we laten hoop ik weer van ons horen vanuit Hong Kong over onze allerlaatste belevenissen. Tja, het einde van deze unieke reis is in zicht, wat gaat het toch snel.
Liefs en bedankt voor jullie leuke reacties,
Henk, Arjan en Marian