En dan nog even aan de wolken krabben.

En het was een lange reisdag en die werd nog wat langer door een klapband. Maar na verschillende pogingen is die uiteindelijk provisorisch gemaakt zodat we het laatste stuk konden overbruggen.
Tegen de avond zijn we uiteindelijk in Ganzhuo gearriveerd. Van de stad hebben we uiteindelijk niet veel gezien maar dat was ook niet zo’n punt, want het was weer zo’n typische Chinese stad met veel lelijke gebouwen en ontzettend veel mensen.
Hong heeft bij een hotel in de buurt gereserveerd voor het afscheidsetentje, hij vertrekt morgen weer naar Beijing en wij naar Hongkong. Het is zoals gebruikelijk gezellig en heerlijk. Na afloop heeft hij ook voor ons een verrassing. Hij fotografeert namelijk geweldig en hij heeft een compilatie van zo’n 100 foto’s van ons gemaakt die we meekrijgen. Met z’n allen bekijken we de geweldige foto’s. Leuk zo’n terugblik op hetgeen we in de afgelopen weken gezien hebben en dat is heel wat.

De wekker loopt de volgende ochtend vroeg af. We moeten zo’n uur met de bus voor we bij de haven zijn. We moeten door de douane want Hongkong heeft nog een aparte status. We zijn precies op tijd aan boord om onze plaatsen in te nemen. Het is een snelle boot en na twee uur komen we aan. Opnieuw door de douane en dat duurt nogal lang want de Chinezen hebben een vakantieweek en dus stikt het van de toeristen. Maar dan zijn we er toch eindelijk door.

De boot heeft aangelegd in de haven van Kowloon en in het midden van dit schiereiland ligt ons hotel. Nadat we ingecheckt zijn laten we onze bagage achter in onze kamer op de 27e etage, eten snel wat en dan de stad in.

De stad overweldigt me, wat een gebouwen en wat een hoogte. We gaan met een taxi naar de haven en nemen de oeroude ferry naar Hongkongeiland. Het is aardig warm en drukkend dus we kiezen voor de hop on/hop off bus. Ik kijk mijn ogen uit, wat een enorme gebouwen.
We besluiten uit te stappen bij Victoria’s Peak, waar we met het trammetje de berg opgaan. Het trammetje is overvol en overbrugt de helling van 27%, niet gemakkelijk te lopen dus. Boven aangekomen staat een enorm gebouw in de vorm van een halve maan en vanaf het dak heb je een magnifiek uitzicht over Kowloon, Hongkong en Hongkong haven. Geweldig!
Maar ook de afdaling is spectaculair, de enorme flats die tegen de steile helling staan geplakt lijken wel om te vallen, een bizar gezicht.

Beneden aangekomen gaan we met de ferry terug naar Kowloon. Om 8.00 uur begint er een lichtshow aan de haven. Ook zonder het spektakel ziet het er al indrukwekkend uit maar later met de muziek en de laserstralen uiteraard helemaal. We sluiten de avond waardig af bij Starbucks en gaan zo snel mogelijk terug naar het hotel, ik val ongeveer om van de slaap.

Na een verkwikkende nacht gaan we weer op pad, de andere helft van Hongkongeiland verkennen. We bezoeken ook de Chinese wijk en een oude tempel. Enorme wierookspiralen hangen aan de plafonds. In de hoek van tempel zit meneer Tsjang die de toekomst kan voorspellen. Er zitten verschillende mensen te wachten, anders had ik me misschien er ook wel aangewaagd.

In Kowloon kijken we nog wat rond, gaan lekker nog wat eten en trakteren ons zelf op een lekker Haägen Dasz-ijsje voor we terug gaan naar het hotel.
Omdat we al moesten uitchecken en dus geen kamer meer hebben om op te frissen, gaan we lekker zwemmen. Dat is een bizarre onderneming. Het zwembad neemt een vleugel van het totale gebouw in beslag en ligt op de 8e etage. Rondom staan enorme torenflats, je weet werkelijk niet wat je ziet. Alles superlux, het kan hier niet op in Hongkong. We genieten tot het moment aanbreekt dat we opgehaald worden om naar het vliegveld te gaan.
Daar zitten we inmiddels te wachten, ja helaas het zit er op. De weken zijn omgevlogen.
Het was een bevlogen vakantie, veel gezien en meegemaakt.
China is een bijzonder land, wat je hier kunt zien is absoluut de moeite waard. Het oude China is –althans in de grotere steden- al bijna verdwenen. Ontwikkelingen gaan hier in een razend tempo. De stukken van het platteland die ik gezien heb moeten nog veel ontwikkelingen doormaken, maar dat gaat ook heel snel.
En dan Tibet, een verhaal apart! Deels onder het juk van China, vechtend voor een eigen identiteit. Maar ook hier gaan de ontwikkelingen snel. We zijn blij dat we nu gegaan zijn,elk jaar dat je wacht blijft er minder van het oorspronkelijke over.
China en zeker Tibet: aanraders voor de liefhebbers.
Ni Hao, dat was het helaas, het zit erop over een uurtje begint de terugreis. Dus tot binnenkort en heeeeel veel groeten van
Henk, Arjan en Marian