Een eerste blik op Nieuw Zeeland

uiteraard vanuit het vliegtuig en het eerste dat we zagen waren behoorlijke bergen en veel sneeuw. Oef en dat na die warmte in Australië!
Aangekomen in Christchurch eerst even de auto oppikken en off we go. We hebben een witte Corolla, automaat. Lekker want we moeten weer aan de verkeerde kant rijden. We zoeven naar ons eerste motelletje niet ver van het centrum. Er is gelukkig nog genoeg tijd om de stad in te gaan. Het ziet er hier heel Engels uit en het is ook een beetje fris.
Via het park en de botanische tuin, beiden prachtig, lopen we langs het riviertje de Avon de stad in. Schilderachtig, er werd zelfs gepunterd. De stad zelf was eens prachtig, de recente aardbevingen van de laatste jaren hebben heel, heel veel vernield. Veel huizen, de kathedraal, flats en een compleet winkelcentrum. We bekijken wat ze nu als alternatief hebben. Een kartonnen kathedraal (kan naar schatting toch wel 50 jaar mee) en een winkelcentrum gebouwd van zeecontainers. Ziet er allemaal heel apart uit, eigenlijk wel leuk al is de aanleiding triest. Nog lekker gegeten en dan moeten we toch het bed in, toch weer later dan de bedoeling en al dat tijdsverschil maakt dat we alweer een nacht overgeslagen hebben.

Na een goede maar te korte nachtrust pakken we de boel in de Corolla en gaan op weg. In het begin nog even bewolkt maar later lekker zonnig met een aangename temperatuur. Het is genieten van alle prachtige vergezichten. We rijden door een heel vlak gebied met grote boerderijen maar in de verte zie je de bergen, die ook Alpen genoemd worden. Het geeft even het gevoel van Zuid Afrika, zo ruim en licht, heel fijn dus. Na verschillende stops bij de gorges van de Rakaia rivier, Mount Hutt en Methven, maken we een wandeling in Peel Forest. Er is o.a. een gigantische, ruim 1000-jaar oude boom, de totara, te zien. Uit de stam werden oorlogskano’s en waka’s gemaakt.
Daarna verder naar Lake Tekapo, onwerkelijk mooi. Langs het meer bloeien veel bloemen o.a. duizenden lupines, waarvan er, jammer genoeg, al veel uitgebloeid zijn. Het water is onbeschrijflijk blauw, door de gletsjerresten. Ook daar even een wandeling langs het meer gemaakt.
Vervolgens op naar de eindbestemming van vandaag, Twizel. Twizel ligt niet aan maar vlakbij Lake Pukaki, nog groter en bijna nog mooier. In de verte zien we de besneeuwde toppen van o.a. Mount Cook. We zijn hier morgen ook en willen eigenlijk een flinke wandeling maken. Of het gaat lukken is afwachten want de lodge-eigenaar zegt dat het vannacht gaat waaien, er kunnen wel windstoten van 120 km per uur ontstaan. We zien wel.
Voor iedereen de hartelijke groeten en bedankt voor de leuke reacties op het blog, liefs van ons beiden