Zon, wind, mist, regen en weer zon

zo’n beetje alle weertypes op een dag. Bij ons vertrek uit Dunedin is er een strak blauwe lucht. Dat ziet er ineens heel anders uit dan gisteren, prachtig. Na lang overleg besluiten we niet de lange toeristische route naar het uiterste zuiden te nemen, dat gaat al gauw acht uur duren en dan kunnen we niet eens veel bekijken. Ook niet op het zuidelijkste puntje staan dus, we gaan binnendoor zodat we net na de middag in Te Anau kunnen zijn, misschien kunnen we dan nog de Milford Sound regelen.

Ondanks dat we niet voor de scenic route gekozen hebben, is deze route ook prachtig. Tegen de middag verschijnen de eerste wolkjes en begint het heel hard te waaien. In Te Anau aangekomen gaan we direct naar het toeristenbureau. Er blijkt nog een mogelijkheid te zijn met vertrek om 17.15 uur inclusief een BBQ. Dat klinkt prima. Na ingecheckt te zijn gaan we direct op pad. Wij rijden direct het Fiordland National Park in, een prachtige route van ruim 100 km, uitkijkend op de diverse fjorden. De zon schijnt nog maar in de verte komt de mist opzetten. Als we de Homer tunnel uitkomen, rijden we direct de stromende regen in, honderden watervallen komen langs de granieten steile wanden naar beneden donderen. Alle voorspellingen in de reisgidsen komen uit, het regent hier bijna altijd, zo’n 300 dagen per jaar. We checken in en varen het donkere mistige fjord in tot net op de Tasmanzee. Ondanks de regen en de mist is het prachtig en mysterieus. Op de terugweg breekt de bewolking wat, komt de zon er af en toe door en kunnen we zelfs de punt van de Mitre Peak zien.
Op een rots liggen veel zeehonden en voor de boot uit zwemmen dolfijnen, wat kan een mens nog meer wensen. We worden bij het verlaten van het park begeleid door een prachtige regenboog.

Pfff, bij het opstaan blijkt het nog slechter weer, maar goed dat we al naar de Milford Sound zijn geweest. Het regent behoorlijk. We besluiten met de boot naar de gloeiwormengrot te gaan, die hebben we tenslotte ook nog nooit gezien. Helaas kunnen en mogen we er geen foto’s maken, maar het is er werkelijk prachtig. Hard stromende ondergrondse rivieren, watervallen en de plafonds verlicht door duizenden gloeiende puntjes, net een overbevolkte sterrenhemel. Na dit spektakel zoeken we de auto op en beginnen aan de route naar Queenstown. Zoals altijd mooi. In de omgeving van Queenstown zijn heel veel opnames gedaan voor de Lord of the Ring, dan heb je een beetje een idee hoe het er hier uitziet. De stad is vooral voor backpackers en je kunt er zo’n beetje alle avontuurlijke dingen doen die bestaan.
Morgen gaan we de omgeving verkennen, hopen op wat beter weer al hoewel de voorspellingen nog niet geweldig zijn. Hartelijke groeten voor iedereen.