wandelen en naar goud zoeken

dat is wat we de afgelopen twee dagen gedaan hebben. We zitten in Queenstown, een druk stadje, vol avonturiers. Bungee-jumpen (de eerste en hoogste ter wereld is hier), shot-over jet (met supersnelle boten je bijna te pletter varen op snelstromende rivieren), spannende klim- en klautertochten, skiën enz. Alles kan hier, als je maar betaalt en dat is meestal heel wat.
We kiezen voor een rit langs Lake Wakatipu naar Glenorchie. Het is bewolkt als we vertrekken, maar geleidelijk aan breekt de bewolking. Het is meer dan prachtig. We maken een mooie wandeling door de lagune van het meer met uitzicht op de met sneeuw bedekte toppen. Ook dit was weer een filmlocatie.
Daarna besluiten we naar Arrowtown te gaan. Een oud goudzoekersstadje dat nu eens niet verlaten is. Maar eerst gaan we kijken naar de jetboten op de rivier de Shotover. Supersnel, spinnend, bijna de rotsen rakend, schieten de boten over de rivier, kijken lijkt leuker dan het te ondergaan ;-).
Arrowtown is leuk maar er zijn wel heel veel toeristen, je krijgt wel een goed idee hoe de bevoorrading van de goudzoekers werkte. Vermoedelijk werden deze middenstanders eenvoudiger rijk dan de goudzoekers zelf, die een erbarmelijk leven in de bergen hadden.
Vervolgens rijden we nog een deel van een prachtige route door het hoge en droge hoogland, waar vroeger de goudvelden lagen. In het schilderachtige Cardrona stoppen we voor een drankje in de lokale pub, een van de vijf gebouwen van het dorp naast wat vakantiehuisjes voor de skiliefhebbers. Historisch, maar ja geschiedenis is hier nog geen 150 jaar oud.

In de avond begint het te regenen en in de ochtend regent het nog. Het wordt een reisdag, dus niet zo heel erg. We rijden richting Cromwell, maar eerst gaan we even kijken bij het bungeejumpen. Ik weet weer heel zeker dat ik de beurt voorbij laat gaan, maar het is wel leuk om te zien.
Net voor Cromwell bezoeken we het goudzoekersmuseum, waar we een leuke rondleiding krijgen met uitleg hoe we zelf aan de slag kunnen. In de omgeving is nog steeds goud te vinden, niet zoveel meer maar wat je vindt mag je houden. Bijzonder te horen hoe naar goud gezocht werd en hoe oud het materiaal is, maar het werkt nog perfect, enkele machines kwamen het zelfs van de goldrush van California. Uiteraard gaan we zelf ook goudpannen, met als resultaat, niks nada, noppes! Geen gratis vakantie dus.
In de stromende regen rijden we door een mooie wijnstreek via Bannockburn, waar het welkomsbord zegt: Welcome in Bannockburn Heart of the Dessert, naar Wanaka. Wat een optimisten!

De voorspellingen voor morgen zijn ook niet geweldig, de geplande wandeling naar Rob Roy Glacier kan niet doorgaan, want we moeten zeven rivieren passeren met de auto en die zijn nu dus te hoog om met de auto door te rijden, tenminste voor onze Corolla.