de laatste dagen op het Zuidereiland

we vertrekken op tijd uit Punakaiki, richting noorden. We stoppen eerst bij het schilderachtigeTauranga Bay en Cape Foulwind, waar we een zeehonden kolonie opzoeken, daarna lopen we naar de kaap zelf met de vuurtoren. Nou hij doet zijn naam eer aan.

Halverwege de route door de Buller Gorge komen we bij Newton Flat, waar de langste swingbridge van Nieuw Zeeland is. Nou dat kunnen we niet voorbij laten gaan. Op deze plaats blijkt ook een enorme aardbeving te hebben plaatsgevonden. We zien de meters diepe aardbreuk, maar ook de wal die 4,5 m. opgestuwd is. De rivier onder de brug kan erg spoken, het waterpeil komt vaak tientallen meters hoger. Op zo’n plaats realiseer je je pas goed hoe heftig de natuur kan reageren en hij klein je dan bent.

We komen lekker op tijd aan in Nelson, waar we dit keer in een B&B, Sussex House, logeren. Een prachtige houten villa met veranda’s, zoals je die van oude foto’s kent. Binnen lijkt de tijd te hebben stilgestaan, heel Engels. Voor we gaan eten klimmen we nog even de heuvel hier op, want bovenaan word je beloond door op het middelpunt van Nieuw Zeeland te kunnen staan.

We besluiten de volgende dag via Takaka Hill naar het uiterste oostelijke puntje te rijden, Farewell Spit. De route is als altijd heel mooi. Op aanraden van onze gastvrouw bezoeken we de Riwaka Resurgence, de plek waar de rivier de Riwaka weer uit de berg komt, als het ware wordt herboren. Het blijkt een Maori heiligdom te zijn, een plek waar men zich reinigde. Indrukwekkend mooi. Na een duizelingwekkende tocht over Takaka Hill, gaan we naar de Waikoropupu Springs. Ook een Maori heiligdom, streng bewaakt en met het dringende verzoek het water niet aan te raken. Op deze plek wordt Moeder Aarde aanbeden. In een idyllisch meer komt op verschillende plekken het water opborrelen in de mooiste kleuren.

Over een grote vlakte komen we dan bij Cape Farewell en vandaaruit strekt zich een lange zanderige landtong de Golden Bay in, ook hier kijken we de ogen uit voor we aan de terugtocht beginnen.

De laatste dag nemen we een watertaxi vanuit Kaiteriteri en varen langs een aantal baaien van het Abel Tasman National Park. We stappen af in Tonga Querry en lopen eerst noordwaarts naar een leuke baai: Onetahuti. Hier mag je vrij kamperen en er is zelfs een soort keuken beschikbaar, ongelooflijk. Daarna nemen we de Coastal Track en lopen een paar uur richting zuiden naar Medlands Beach. Wat een prachtig park, we komen allerlei (loop)vogels tegen waarvan ik de naam nog niet weet, moet nog opgezocht worden. en oh wat is dit park leeg. In het hele park is er alleen de coastal track en een paar andere wandelwegen, verder is er helemaal niets!
Aan het eind van de middag kunnen we weer met de watertaxi terug naar de bewoonde wereld.
Even lekker eten, het reisverslag bijwerken, spullen bij elkaar zoeken, want morgen gaan we weer verder. We gaan via Picton met de Interislander (grote veerpont) naar Wellington, het avontuur gaat vandaar verder op het Noordereiland. Tot horens, veel groeten en bedankt voor al jullie leuke reacties.