er is er een jarig, hoera, hoera

en je kunt wel zien wie ;-). Al vroeg wordt Henk gefeliciteerd met veel appjes en berichtjes en even face-timen met Julia en haar ouders. Morgenochtend (heel vroeg) probeert Theo het met oma ook nog, want tenslotte is hij dan pas jarig in Nederland. Hoop dat het gaat lukken, want die verbindingen pffff. Dat wordt dus een hele lange verjaardag ha ha.

Het is dus nog heel vroeg, maar een blik naar buiten, we kunnen de toppen van Mount Tasman en Mount Cook wel zien al is het grauw vanochtend, jammer maar in ieder geval is het nog helder. Snel een ontbijtje en op naar de heli’s. Er is een echte “startbaan” –hoopjes keien waar hij landt- en waar we kunnen instappen.
Off we go, het is direct indrukwekkend, wat een uitzicht! We vliegen eerst naar de Franz Jozef Glacier. Hij is de afgelopen jaren enorm gekrompen en zonder begeleiding mag je er niet meer op en je kunt er ook niet meer in. Van bovenaf kun je goed zien waarom, heel veel diepe geulen, dus erg gevaarlijk. We zien zelfs een kleine berghut. Dan vliegen we over het grote massief naar een kleinere gletsjer waar we even uitstappen, brrrr heel koud -2 gr. We kunnen de twee grootste bergen van NZ goed zien, even foto’s maken en dan vliegen we naar Fox Glacier. Prachtig.
En dan zit het er al weer op. We besluiten nog even de beroemde plek aan Lake Matheson op te zoeken waar het hele massief spiegelt in het meer. Als we aankomen is het erg grijs en de toppen zitten al bijna in de wolken. Niks spiegelen dus, dan maar een ansichtkaart kopen en daarna nog even een lekkere traktatie in het restaurant aan het meer.

Vervolgens gaan we op pad voor een wandeling naar de Franz Josef gletsjer, we moeten tenslotte ook op de grond even kijken wat we gezien hebben vanuit de lucht. Als we teruglopen begint het zachtjes te regenen, dus dat wordt lekker even lezen bij de kachel.
Morgen gaan we weer verder, kijken wat dan weer op ons pad komt.
Iedereen weer bedankt voor alle leuke berichten, we drinken er een of meer op vanavond, liefs en groeten